شب کریسمس مبارک

شب کریسمس در 24 دسامبر است و نقطه اوج دوره ظهور قبل از کریسمس است که در چهارمین یکشنبه قبل از شب کریسمس شروع می شود. بسیاری از کلیساها پایان ظهور را با خدمات کلیسای نیمه شب نشان می دهند. در دوران مدرن، آن را در شب قبل از روز کریسمس جشن می گیرند.

تاریخچه شب کریسمس

سنت جشن گرفتن شب کریسمس تا حدودی از عبادت مسیحیان که از غروب خورشید شروع می‌شود، نشأت می‌گیرد، که از سنت یهودی به ارث رسیده و بر اساس داستان آفرینش کتاب پیدایش است و می‌گوید روز اول از غروب شروع می‌شود و در صبح به پایان می‌رسد. همچنین اعتقاد بر این است که عیسی یا عیسی ناصری در نیمه شب در منطقه فلسطین به دنیا آمد. بسیاری از تصورات تاریخی در مورد سنت‌های باستانی به توسعه جشن‌های شبانه روز کمک کردند، که در تقویم اولیه مسیحیت ادامه داشت.

شب کریسمس پایان فصل ظهور است، دوره آماده سازی برای کریسمس، که از 30 نوامبر یا 15 نوامبر در شرق آغاز می شود. در این شب بود که شبانانی که در بیرون بیت لحم مراقب گله های خود بودند، ستاره درخشانی را در آسمان دیدند که نشان دهنده تولد عیسی مسیح بود. به همین دلیل است که بسیاری از کلیساها از یکشنبه چهارم قبل از کریسمس شروع به خدمات می کنند. از قرن 12 تا 15، به دلیل تفتیش عقاید مقدس، سنت های مسیحی اجباری شد. در طول قرن شانزدهم، کلیسا تحت تأثیر جشن های انقلاب زمستانی قرار گرفت و از شب قبل آماده سازی کریسمس را آغاز کرد.

در بسیاری از نقاط اروپا، مردم بر این باورند که در نیمه شب شب کریسمس، حیوانات برای مدت کوتاهی دارای قدرت تکلم هستند. ممکن است تداعی سنتی گاو و الاغ در شبستان باشد که باعث ایجاد چنین خرافاتی شده است، اما مفهوم حیوانات ناطق احتمالاً منشأ بت پرستی دارد. یک باور نزدیک، که در انگلستان و اروپا رایج است، این است که گاوها در نیمه شب شب کریسمس در غرفه های خود برمی خیزند یا برای پرستش فرزند مسیح زانو می زنند.

علیرغم اهمیت مسیحی آن، تعدادی از باورهای بت پرستی و ماوراء طبیعی مرتبط با شب کریسمس وجود دارد. در کشورهای اسکاندیناوی، اعتقاد بر این است که مردگان در شب کریسمس دوباره به خانه های قبلی خود می روند. مردم قبل از رفتن به رختخواب از مرتب بودن سالن و شعله ور شدن آتش خوب اطمینان حاصل می کنند. آنها اغلب شمع روشن می کنند، سفره می چینند و غذای زیادی را برای بازدیدکنندگان شبح خود باقی می گذارند. آنها همچنین مطمئن می شوند که صندلی های صندلی هایشان گردگیری شده است. صبح که بیدار می شوند، دوباره صندلی ها را با یک حوله سفید تمیز پاک می کنند. اگر روی صندلی خاکی بیابند، یعنی شب هنگام یکی از بستگان تازه قبر آنجا نشسته است.

جشن کریسمس به عنوان یک تعطیلات در قرن نوزدهم رایج شد. شب کریسمس بخش مهمی از فرهنگ مسیحی است و به معنای تولد عیسی است. در قرن گذشته به لطف نماد محبوب: بابا نوئل محبوبیت بیشتری پیدا کرده است. ایده مرد شاداب قرمزپوش باعث ایجاد سنت های بیشتری مانند آویزان کردن جوراب ساق بلند و کنار گذاشتن کلوچه، شیر و گاهی هویج برای گوزن شمالی شد.

جدای از بابانوئل و مسیحیت، شب کریسمس اهمیت دیگری نیز پیدا کرد - همچنین تبدیل به روزی شد که برای گذراندن وقت با خانواده و عزیزان خود برای صرف شام، تزئین، بسته بندی هدایا و فیلم هایی با مضمون کریسمس ساخته شد. این تعطیلات خانواده ها و دوستان را متحد می کند و به آنها امکان می دهد دور هم جمع شوند و از فعالیت های خاص و سنتی از اروپا، آمریکای شمالی و لاتین گرفته تا آسیا لذت ببرند.